„(Nie) trzymaj się ścieżki…” – przekształcenie baśni w thriller psychologiczny w grze komputerowej The Path

The aim of this paper is to prove that the narrative of the game The Path reverses the main properties of the fairy tale distinguished by the Russian structuralist Vladimir Propp. This results in the transformation of the game story’s genre from the fairy tale into that of the psychological thriller. The Russian scholar’s theory emphasises the role of characters of the narrative and their actions, which are significant components of the literary story, as well as the one that is told in the computer game. The study proves that the reversal of the functions and roles of dramatis personae in the game’s narrative results in the development of the elements characteristic for the psychological thriller in the game. The fact that this shift is fluent is an evidence that those two genres, although dissonant, have many common elements. The fairy tale and thriller are complementary – the latter reveals the hidden and suppressed aspects of the former.Celem artykułu jest próba analizy procesu transformacji baśni w thriller psychologiczny w grze komputerowej The Path. Punkt wyjścia do rozważań stanowi teoria strukturalna Vladimira Proppa, który poddał badaniom tradycyjne baśni, wyodrębniając ich elementy wspólne, takie jak funkcje i role postaci. Rosyjski strukturalista w swojej teorii jako kluczowe elementy opowieści uwypukla bohaterów i ich działania, istotne nie tylko z punktu widzenia teoretyków literatury, ale również badaczy podejmujących refleksję nad grami komputerowymi. Studium wykazuje, że funkcje i role bohaterów tradycyjnych baśni wyróżnione przez Proppa zostają w The Path zdeformowane: gra „schodzi” z wyznaczonej przez strukturę baśni ścieżki, tworząc lukę w gatunkowej przestrzeni, która zostaje wypełniona elementami właściwymi dla thrillera psychologicznego. Odwrócenie i deformacja funkcji oraz roli postaci baśniowych skutkuje przeobrażeniem opowiedzianej w grze historii w thriller. Owo przeobrażenie wydaje się niezwykle płynne dlatego, że baśń i thriller psychologiczny nie są całkowicie odmiennymi, wykluczającymi się gatunkami; przeciwnie – uzupełniają się wzajemnie. Drugi pokazuje i dopowiada to, co pierwszy przemilcza lub zataja